Monoterapia napadów padaczkowych - różnorodnych napadów, w tym toniczno-klonicznych. Dorośli i młodzież powyżej 13. roku życia. Rozpocząć od 25 mg raz dziennie przez 2 tygodnie, następnie zwiększyć dawkę do 50 mg raz dziennie przez kolejne 2 tygodnie. Następnie można stopniowo zwiększać dawkę o maksymalnie 50-100 mg co 1-2 tygodnie, aż do osiągnięcia optymalnej odpowiedzi na leczenie. Zazwyczaj dawka podtrzymująca wynosi 100-200 mg raz dziennie lub w 2 dawkach podzielonych. W niektórych przypadkach konieczne może być stosowanie dawki do 500 mg/dobę. Leczenie skojarzone napadów padaczkowych - zarówno częściowych, jak i uogólnionych, w tym toniczno-klonicznych. Leczenie napadów zespołu Lennoxa i Gastauta. Lamotrygina może być stosowana jako lek pierwszego rzutu, zwłaszcza u dorosłych i młodzieży powyżej 13. roku życia. W leczeniu skojarzonym z walproinianem (z innymi lekami przeciwpadaczkowymi lub bez nich) zaleca się podobny schemat dawkowania jak w monoterapii. Monoterapia w leczeniu typowych napadów nieświadomości u dzieci w wieku 2-12 lat. Początkowo zaleca się dawkę 0,3 mg/kg mc. raz dziennie, którą można stopniowo zwiększać do osiągnięcia optymalnej odpowiedzi na leczenie. Zapobieganie epizodom depresji u pacjentów z zaburzeniami afektywnymi dwubiegunowymi typu I, u których dominującym objawem są epizody depresyjne. Dorośli. W przypadku leczenia skojarzonego z innymi lekami zaleca się monitorowanie dawki lamotryginy i dostosowanie jej odpowiednio do innych terapii.